Saints Row

توضیحات

ریبوت Saints Row با کم‌رنگ کردن عناصری که باعث محبوبیت این مجموعه در طول سال‌ها شده‌اند، اثری است که نمی‌تواند جایی بین بازی‌های جهان‌باز موفق و دوست‌داشتنی داشته باشد.

سری Saints Row و به خصوص نسخه‌ی سوم، همواره یکی از بهترین و سرگرم کننده‌ترین آثار جهان‌ آزاد به شمار رفته‌اند و حسابی در دل طرفداران این سبک جای باز کرده‌اند؛ دلیل این موضوع هم کاملا مشخص است؛ گیم‌پلی دیوانه‌وار، شوخی‌های پی در پی، انفجارها و نبرد‌های هیجان‌انگیز! از آن‌جایی که بازی خودش را چندان جدی نمی‌گرفت، تجربه‌ی این آثار بسیار لذت‌بخش بود.

ادقانه بگویم نسخه جدید یا همان ریبوت Saints Row که چندی پیش منتشر شد، نه‌تنها خیلی از همین موارد دوست‌داشتنی را کم‌رنگ‌تر از همیشه کرده، بلکه ضعف‌های آشکار دیگری هم دارد که آن را بیشتر از یک Saints Row، تبدیل به کپی دست‌چندمی از بازی‌هایی مثل GTA کرده‌اند.

داستان

داستان بازی طبق معمول به احمقانه‌ترین و عجیب‌ترین شکل ممکن روایت می‌شود و اتفاقا باید گفت که اگر به دنبال داستانی پیچیده‌ نباشید، کم و بیش دنبال کردن قصه بازی شما را راضی خواهد کرد. Saints Row 2022، داستان گروه سینتس را از ابتدا با شخصیت‌های جدید روایت می‌کند.

به‌عنوان یک ریبوت، Saints Row ما را با گروهی جدید از کاراکتر‌ها همراه می‌کند که ماجراجویی آن‌ها در شهری به نام Santo Ileso آغاز می‌شود. در ابتدای بازی شاهد مراسم جشنی هستیم که اتفاق‌های عجیبی در آن رخ می‌دهند و پس از آن، با یک فلش‌بک به چند ما قبل برمی‌گردیم؛ جایی که شخصیت اصلی در عضویت گروه مارشال‌ها است و پس از انجام چند مأموریت برای آن‌ها و رخ دادن مشکلی، کارش را از دست می‌دهد. همین اتفاق جرقه‌ای است تا او همراه‌با سه نفر دیگر از دوستانش، به فکر راه انداختن یک گروه خلافکاری بیفتند و از اینجا گروه Saints رسما آغاز به کار می‌کند.

در طول داستان با چالش‌های مختلفی مانند یافتن اعضای جدید برای گروه، تامین مخارج ساخت و ساز امارت سینتس‌ها و همچنین مقابله با دیگر باندهای خلافکاری شهر که قصد نابودی شما را دارند، مواجه‌ می‌شوید و باید تا انتها با این مشکلات دست و پنجه نرم کنید. این روند رویارویی با موانع و چالش‌ها، تا پایان بازی ادامه دارد.

البته که کسی از یک نسخه Saints Row انتظار داستان فوق‌العاده و عمیق را ندارد اما خبر بد اینکه در این نسخه از بازی، آن طنز و دیوانه‌بازی‌های همیشگی مجموعه هم کمرنگ‌تر شده‌اند و علاوه‌بر اینکه در کل میزان طنز بازی کاهش محسوسی داشته، عناصر طنز موجود هم آن کیفیت لازم را ندارند و شوخی‌های بین کاراکتر‌ها یا دیالوگ‌های تکرار‌شونده شخصیت اصلی هم خیلی وقت‌ها حالتی لوس و بی‌مزه پیدا می‌کنند.

طنز در دو دهه‌ اخیر بخش مهمی از سبک روایی ساخته‌های Volition بوده و حتی با وجود دریافت بازخوردهای کلی منفی و متوسط، بازی Agents of Mayhem هم از جهت استفاده از زبان طنزآمیز نظرات مثبتی دریافت کرده بود. متأسفانه در نسخه جدید Saints Row دو مشکل بزرگ بر سر راه موفقیت بُعد کمدی کار قرار گرفته، اول اینکه سازندگان به طور واضح در ایجاد یک لحن یکسان برای روایت ناتوان بوده‌اند.

مشکل دوم، بیش از اندازه طولانی شدن اکثر شوخی‌ها برای رسیدن به پانچ‌لاین نهایی است که هر گونه جنبه خنده‌داری را از این جوک‌ها جدا می‌کند. از سوی دیگر اصل روایت هم با وجود برخورداری از شاخ و برگ‌های بسیار، تقریباً همه چیز را نیمه‌کاره رها می‌کند و یک پایان‌بندی ناگهانی و بدون زمینه‌سازی‌های مناسب را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد

صدا گذاری و موسیقی

صداگذاری کاراکتر‌ها به خوبی صورت گرفته و مانند همیشه، شاهد شوخی‌ها و بذله‌گویی‌های آن‌ها در هنگام مبارزات هستیم؛ اما برخی از دیالوگ‌ها واقعا لوس هستند و مانند نسخه‌های قبلی، نمی‌توانند در هر لحظه از بازی شما را به خنده وادارند.

Saints Row با وجود آن که در اکثر بخش‌ها ناامیدکننده عمل می‌کند، در قسمت موسیقی عملکرد بسیار خوبی دارد و این موضوع، از همان منوی ابتدایی بازی، کاملا مشهود است. موسیقی‌ها، تم آمریکای جنوبی و اسپانیایی دارند و از کیفیت بسیار بالایی نیز برخوردار هستند.

گیم پلی

مثل اکثر بازی‌های جهان‌باز، Saints Row هم ترکیبی از مأموریت‌های اصلی و فرعی است. مأموریت‌های اصلی ساخته استودیو Volition، جذاب‌ترین بخش آن به‌حساب می‌آیند و هم شاهد تنوع مناسبی در چینش سناریو‌های مرتبط با آن‌ها هستیم و هم اینکه در کل این مراحل به میزان مناسبی هرج‌و‌مرج همیشگی مجموعه را در خود دارند و مخاطب را به‌شکل مناسبی تا انتها با مأموریت‌هایی از دزدیدن یک سری اشیا قیمتی و حمل آن‌ها به شکلی مفرح در سطح شهر گرفته تا سوار شدن بر یک تانک و به آشوب کشیدن شهر، هیجان‌زده می‌کنند.

گیم‌پلی  از ساختاری شبیه به آثار ابتدای نسل هفتم کنسول‌های خانگی پیروی می‌کند. کلیت ماموریت‌های طراحی شده در Saints Row تشکیل شده‌اند از تعقیب و گریز با اتومبیل و تیراندازی به تعداد زیادی دشمن که تنوع چندانی ندارند. همین موضوع باعث شده تا مبارزات به شکل کلی شباهت بسیاری به یکدیگر داشته باشند و مدام روندی ثابت را تکرار کنید.

رانندگی با هر یک از ماشین‌ها هم حس متفاوتی را منتقل می‌کند. کنترل برخی از ماشین‌ها در جاده‌های خاکی سخت است ولی برخی از ماشین‌ها، مثل آب خوردن در جاده‌های خاکی رانندگی می‌کنند. هنگامی که سوار ماشین‌هایی درشت یا تانک می‌شوید، حس می‌کنید که هیچ چیز جلودار شما نیست و به راحتی همه چیز را له می‌کنید.

طراحی مراحل هم چنگ زیادی به دل نمی‌زنند، در برخی مراحل شاهد نیاز به انجام اموری متفاوت هستیم اما به طور کلی رانندگی پر سرعت و کشتار چند صد نفر در هر مأموریت، خلاصه تمام کارهایی است که می‌توانید در Saints Row انجام دهید و یکی از مشکلات بزرگ بازی هم همینجاست چون وقتی دشمنان با حداقل‌هایی از استراتژی خودشان را مقابل گلوله‌ها و موشک‌های شما قرار می‌دهند، لذت چندانی در لحظات اکشن یافت نمی‌شود اما وقتی که تعداد دشمنان عملاً بی انتهاست و برای به انتها رساندن مراحل در اکثر موارد باید همه این افراد را بکشید، همه چیز حالتی یکنواخت و حوصله سر بر پیدا می‌کند.

گان‌پلی Saints Row هم گاهی اوقات درگیر مشکلاتی از قبیل زاویه بد دوربین یا باگ‌های انیمیشن کاراکتر‌ها می‌شود و به‌نظر می‌رسد که سازندگان، بازی را بدون بهینه‌سازی نهایی در این زمینه‌ها و به شکلی عجله‌ای روانه بازار کرده‌اند. در جریان قسمت‌های رانندگی هم از این نوع باگ‌ها کم نداریم و با‌وجود اینکه هدایت کلی ماشین‌ها در این نسخه از بازی به‌مراتب نسبت به نسخه‌های قبلی روان‌تر شده و تجربه بهتری ارائه می‌کند.

بازی سیستم کاورگیری ندارد و برای این که از دست شلیک دشمنان در امان باشید، باید مدام جاخالی دهید و به این طرف و آن‌ طرف بدوید که در برخی مواقع، کمی آزاردهنده می‌شود و وجود یک سیستم کاورگیری برای بازی، بسیار منطقی‌تر به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی

هوش مصنوعی نیز، گاهی آنقدر خوب عمل می‌کند که دفاع در برابر دشمنان سخت می‌شود و گاهی آنقدر افتضاح عمل می‌کند که برای مثال، بعد از آن که دشمنان چند مشت روانه‌ی شما کردند، یادشان می‌افتد که باید عکس سلفی بگیرند و این موضوع بسیار مسخره و خنده‌دار است.

شخصیت پردازی

Saints Row جدید جدا از مأموریت‌های اصلی، یک سری ویژگی مثبت دیگر هم دارد. برای مثال جنبه‌های شخصی‌سازی و ارتقا در بازی به شکلی خوب و کارامد طراحی شده‌اند. مخاطبان می‌توانند از همان ابتدا ظاهر شخصیت اصلی را با جزییات زیادی بسازند و در جریان بازی هم با خرید یا به‌دست آوردن انواع و اقسام لباس‌های رایج و عجیب، آن را دقیقا همان‌طور که دوست دارند شخصی‌سازی کنند.

خش شخصی سازی امکانات مختلفی از جمله تغییر رنگ پوست، رنگ مو، چاقی یا لاغری، زاویه‌ بینی، زاویه‌ی فک، لباس‌های مختلف و موارد دیگر را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. اگر هم حوصله‌ی شخصی سازی را ندارید، می‌توانید یکی از شخصیت‌هایی که از قبل توسط خود بازی ساخته شده را انتخاب کنید. بخش شخصی سازی ماشین‌ها هم جزییات زیادی دارد و از تایر‌ها گرفته تا صدای بوق ماشین و رنگ آن، قابل شخصی سازی است.

در بازی انواع و اقسام لباس‌ها، متریال‌ها، اکسسوری‌ها و موارد اینچنینی برای ساخت کاراکتر دلخواه شما در نظر گرفته شده و از طرفی، برای بخش تیونینگ و شخصی‌سازی ماشین، بیش از صدها قطعه‌ی مختلف موجود است که روی هر یک از آن‌ها حسابی کار شده است و جزئیات خوبی دارند. جالب است بدانید که حتی می‌توانید میزان عمر رنگ استفاده شده روی بدنه‌ی خودرو را تنظیم کنید که ویژگی بسیار جالبی به شمار‌ می‌رود.

گرافیک

گرافیک هنری بازی چشم نواز است و با وجود فناوری رهگیری پرتو، به خصوص در شب، نورهای نئونی و چراغ‌های متعدد در سرتاسر شهر، زیبا به نظر می‌رسند. انفجار‌های بازی بسیاری خوب اعمال شده‌اند و منفجر کردن اشیاء مختلف، امری لذت‌بخش در بازی به شمار‌ می‌رود.

محیط پردازی

استودیو Volition همینطور در زمینه طراحی کلی شهر Santo Ileso هم کارش را به شکل مناسبی انجام داده است. این شهر از حیث ابعاد شاید خیلی بزرگ و در حد و اندازه دنیا‌های عظیمی که در آثار جهان‌باز مدرن می‌بینیم نباشد، اما جزییات و تنوع محیطی قابل‌قبولی دارد و مثلا در بخشی از آن شاهد منطقه‌ای خشک و بیابانی هستیم و در منطقه‌ای دیگر، یک فضای شهری کاملا مدرن را داریم.

از نظر بصری با عنوانی میان نسلی طرف هستیم که لحظات انتقال از گیم‌پلی به میان‌پرده یا انتقال از بخشی از مرحله به بخش دیگر آن، با قطع و بارگذاری مجدد انجام می‌گیرد. با وجود برخورداری از نورپردازی بسیار خوب، از نظر انیمیشن و ابعاد مدل‌ها شاهد عملکرد خوبی نیستیم و این موارد با برخی باگ‌ها که چند باری منتهی به خروج اجباری از بازی شدند و البته ضعف در طراحی فیزیکی بازی همراه شده تا حداقل در روز عرضه شاهد محصولی تکمیل شده و بدون ایراد نباشیم.

جمع بندی

استودیو والیشن در بازی Saints Row تجربه‌ای خلق کرده که فاقد ویژگی‌های مثبت هم نیست و مثلا می‌توان با مأموریت‌های اصلی آن سرگرم شد و از سر و کله زدن با گزینه‌های شخصی‌سازی و ارتقایش هم لذت خوبی برد ولی خب مشکلاتی که به آن‌ها اشاره کردیم، تاثیر منفی خود را روی تجربه کلی گذاشته و باعث شده‌اند تا این ریبوت نتواند اثر ویژه و خاصی در بین آثار جهان‌باز به‌حساب بیاید.

بازی Saints Row یک اثر سرگرم کننده با مبارزات هیجان‌انگیز و مراحل دیوانه‌وار است. با این حال تکنولوژی منسوخ، مشکلات فنی متعدد و باگ‌ها، آسیب زیادی را به این بازی وارد کرده‌اند.

با وجود تمام این مسائل، نام Volition سال‌هاست که با تخریب‌پذیری در بازی‌های ویدیویی گره خورده و همین موضوع درباره Saints Row نیز صدق می‌کند. شاید نتیجه به ایده‌آل‌ها نزدیک نباشد اما همین اندک آزادی عمل در تخریب شهر می‌تواند نوید‌بخش روزهای بهتری در صنعت بازی باشد.